Ve Sonra

Ara vermeli bazen kedere
Bırakmalı bazı zaman hüznü
Çok gülmemeli yine de
Terketmemeli bir başınalığı

Konuşmamalı, yazmamalı onun üstüne
Son sözü suskunluğa bırakmalı belki
Hayatın layık gördükleriyle yetinmeli

Ve sonra...

Bir sabah uyanmalı
Ürkek bir gönül telaşıyla
Kendini bulmalı o sabah
Aynada saçını taramalı.

Evden çıkıp
Aheste adımlarla yürümeli işine
Kalbi yerinden çıkarcasına,
Telaşla kanatlarını çırparken.

Ve sonra...

Onu görmeli
Adımları donmalı,
Kalbi durmalı
Gözleri sulanmalı aniden
Sevileceği mucizesine koşmalı
Sevebileceği aydınlığı hissederek.