Veba'nın Vefası

Yorgunum,

Yüküm derin, yaram ağır.

Dünümü uyutmaktayım dizelerimde,

Dudaklarımda türkü, kulaklarımsa sağır.

Her yutkunmada kusar gibi oluyorum harfleri,

Bir yudum suya dahi mecalim yok iken

Ne çok koşturmuşum iki satır için gecenin peşinde.

Hepi topu bir şişe mürekkepten öte değilmiş aslında ömür dediğin,

Üstelik nemi kuruyana kadarmış müsaadesi de kaderin.

Mesafe tanımazken kulaklarımdaki fısıltı,

Topal bir kaplumbağa kesilirmiş dilimdekilerim.

Köhne bedenimde körpe acılar kundakladım,

Gördüm ki yaz(n)dıkça ellerime bulaştı küllerim.

Sebepte pek yok aslında yazmak için ama

Gel gör ki,

Yüreğimdeki vebanın vefası ağır dilimde.

O yüzden sana değil hep ona yazılacak şiirlerim.