Veda

Evet, seni terkediyorum
Son kez bakıyorum erik kurusu gözlerine
Sesinin sağanağında yıkıyorum yaramı beremi
Dokunurken tenini çiziyorum içime
Ellerini ruhuma kazıyorum!

Bir sabah, yağmurlar durduğunda
Güneşli bir sabah
Bahar havası ciğerlerinde açsın diye
Senden vazgeçiyorum!
Israrla çekiyorum ellerimi
Avuçlarımda kokunla düşüyorum
Hayatın en kıyı yalnızlığına
Parmaklarının oyununu
Cebimdeki birkaç bilyeden soruyorum!

Kimse bilmiyor seni
Beni de bilmiyorlar
Bizi hiç bilmiyor onlar
Anlatmadan unutturuyorum bu hikayeyi
Tarihe gömülüyor aşk içimde!

Gözlerin yabancı sanki
İçleniyorsun da çocuk
Ne biliyorsun ki hakkımda
Birkaç ucuz teferruattan başka
Rengim siyah benim
Grileşir her elimi sürdüğüm!

Ne kadar masum sandın ki
Leke arayayım beyazda?
Hakkım var mı benim
Okyanuslarda uçaklarımı aramaya?
Aklıma geliyor sözlerin
Kıkırdıyorum, gözlerim nemli bu kez!

Gidiyorum
El sallamalarına aldırış etmeden
Mendil oyasına siliyorum can acımı
Sancım daha da büyüyor
Ölüyorum!

Tüm mutlu anlara
Kıyıyorum
Senin için uzaklaşıyorum
Ana ocağımdan
Hatıralar yatağından
Doğduğum topraklardan!

Cesaretim, geçmişin esaretinde hala
Ürküyorum yol alırken zamanda
Dört duvar ıssızlık pay biçip kendime
Sana kalabalıklar sunuyorum
Ben giderken senden!

İnce hesaplanmış bir son yazmadan
Doğaçlama yaşıyorum vedayı da
?Hoşça kal' diyorum
Kanserli her hücrem irkilerek!

Koş hadi
Bak şeker dağıtıyor çocuklar
Sıkılmışlar körebe oynamaktan
Beyaz yakalarına umut takıyorlar
Sen de tak
Umudun olsun her zaman!

Bizim hiç gidemediğimiz o köye uğra
Papatyalardan taç yap
Sarı saçlı köy kızlarına
Beni sorma hiçbir durakta
Aklına gelmesin adım
Kalp hırsızı bil bu kadını
Unut ve bakma ardına!