Veda

Bir akşam üstü penceremden
Yakamozu izliyordum.
Sanki,
Güne dur diyor,
Geceyi davet ediyordu...

Kızıl bir kabus çökmüştü
Mavinin üstüne.
Ah bir anlayabilsen
Bu siyahların maviye kastı ne...

Kalp atışları hızlanıyor,
Adeta "gün"
Can çekişiyordu.
Bitkin
Ve üzgün.
Çaresizce geceye edilirken sürgün...

Bense,
Üşüyordum
Her nedense...
Bir taraftan korkuyor
Diğer yandan
Fatihalar okuyordum
Veda bile edemeden sürgün edilen güne...

Oysa
Kendimi bulmuştum ben de
Bu kasvet vaktinde.
Meğer,
Ne de çok ortak yanımız varmış
Amma,
Nerden bilecektim
Günün birinde
Veda edeceğimi sevgiliye...