Veda...

Sadece gözlerine bakabildi son defa...
Ağlamak istedi ama artık çok geçti.
ismini söylemek istedi ama unuttu.
Yıldızlara baktı önce başını kaldırarak havaya
çare aramak istedi yalnızlığına,
bulamayacağı gerçeğiyle karşılaştı. ne yapmalıydı,
nereye gitmeliydi şimdi.
Kutup yıldızını aradı gözleri önce,
ama vazgeçti hemen.
çünkü bulsa da kutup yıldızını,
götüremezdi onu istediği yere.
Nerde olduğunu düşünmeye çalıştı son bir gayretle.
neresindeydi yaşamın bulmaya çalıştı.
yakmak geldi biran herşeyi
herşeyi yıkıp gitmek geldi aklına ama nere?
Sonra çaresizce duyduğu haberi düşündü.
sevgili ölmüştü.
Hayır hayır diye söylendi önce.
bu olamazdı.
ama olmuştu işte...
Başını önüne eğdi.
Asiydi hayata. herşeye asiyidi
ama şimdi, şimdi...
Elini beline götürdü,
aradığını hemen buldu
her zaman ki yerindeydi aradığı.
çekti silahı.
içinde ki acı dinmiyordu bir türlü.
eli tetikte, silah şakaktaydı.
gözlerini kapattı
ve iki çift göz gördü hemen.
gülen iki göz...
gel der gibiydiler.
Tetiği hissetti işaret parmağında.
şimdi de yeşil bir ova görüyordu,
gelinciklerle dolu yemyeşil bir ova...
Havanın soğukluğunu hissetti tetikte.
ilk defa titriyordu eli silahında.
Gözlerini son defa açtı.
bu kez ayı görüyordu gökyüzünde.
Ve aynur u görüyordu.
Gözyaşlarının süzülüşünü hissetti yüzünde,
içindeki yangın sönmüyordu...
Kapanırken gözler son defa karanlığa,
bir beden ölüyor, ama aşk ölmüyordu...