Veda

oldum olası sevmedim vedayı
dostları yalnız koyup kaçmayı
ısız yerlerde yalnız kalmayı
sevmedim sensiz yaşamayı

senolmadan hayat olmuyor
sensiz olan gönler bitmek bilmiyor
koca dönya sanki mezar oluyor
sen yoksan neyleyim canı

aramızda sıra dağlar kalsada
yolar aman vermeden tıkansada
yine sana doğru koşarım
yolun sonunda ölüm olsada

yine geldi ayrıkıl vakti geçiyor
sevenler birer birer gidiyor
dertlerimle beni yalnız koyuyor
elveda demeden herkes çekip gidiyor


trabzonlu dostumun dediği gibi yalnız koydular farelere bizi yem yaptılargençlik yılarımıza acımadılar
bizi dertlerle baş başa koydular ısız sokaklarda ölürsek naşımızı kaldıran olurmu diye yanıtsız
soruyla yalnız koydular