Vedası Olmayan Aşk

Bir gün kalktın, hiçbir şey söylemeden gittin.
Ne ardında bir kelime bıraktın, ne bir iz,
yalnızca sessizliğin kör bıçağını sapladın kalbime.
Ben, o sessizlikte bin kere öldüm;
ama sen duymadın.
Çünkü veda etmedin.
Çünkü gitmeyi bir onurla değil,
bir kaçışla seçtin.

Ve ben öfkeliyim.
Öyle sıradan bir öfke değil bu,
damarlarımda kan gibi dolaşan,
her nefesimi ateşe çeviren bir öfke.
Kalbimin ortasına kazındı gidişin,
ve ne kadar kızsam da,
ne kadar lanet okusam da,
içimdeki sevda hâlâ senin adını fısıldıyor.

Biliyorum, bu benim yenilgim.
Ama aynı zamanda senin alnına yazılmış en ağır miras.
Çünkü sen terk ettin,
ama ben hâlâ seni taşıyorum.
Sırtımda bir yük gibi değil,
göğsümde bir yara gibi değil,
kanımı ısıtan bir ateş gibi taşıyorum.

Ve senin gözlerin…
Ah, en çok onları sevdim.
Onlar benim geceye karşı tek ışığımdı.
Onlar yüzüme dokunan sabah rüzgârıydı.
Onlarda bir ülkenin haritasını sakladım,
bir çocuğun masumiyetini,
bir devrimcinin öfkesini,
bir aşığın duasını…
Senin gözlerin, benim en büyük yeminimdi.
Şimdi başka yönlere bakıyorlar,
ama ben hâlâ oradayım,
o gözlerin kıyısında çadır kurmuş bir yalnız yolcu.
Git desen de gitmem,
sustursan da susmam,
çünkü gözlerinle konuşan bir hayatım var.

Ne kadar öfkeliyim sana,
ne kadar kırgınım
bunu saklamıyorum.
Ama ne yaparsam yapayım,
gözlerin bana ihanet etmiş parıltısıyla bile hâlâ kutsal.
Ben, senin yokluğunda bile
onlara bakmaya devam eden kör bir dervişim.

Sana bakmakla başlamıştı bütün inancım,
ve şimdi sen yokken bile
gözlerinle ayakta kalıyorum.
Kopamıyorum.
Çünkü seninle yanmak,
yanmamış hiçbir şeye inanmamaktır.
Çünkü sensiz yaşamak,
yaşamak değil,
sadece nefes alıp ölüme yaklaşmaktır.
Ben ikisini de tattım.

Ve hâlâ senden vazgeçemiyorum.

Sen gittin,
ama ben seni sevdim
hem öfkeyle,
hem ateşle,
hem de sonu olmayan bir aşkla.
Beni en çok tüketen şey,
sevgimin büyüklüğü değil;
senin küçücük bir vedayı bile çok gördüğün kalbimdir.

Bir gün aynaya bakacaksın.
Ve o gözler sana bile ağır gelecek.
Çünkü onların içinde hâlâ ben varım.
Beni sevmekten vazgeçmiş olsan da,
bana sırtını dönmüş olsan da,
ben senin gözlerinde yaşayan tek gerçeğim.
Sen bana rağmen yaşasan da,
ben sana rağmen sevmeye devam edeceğim.

Ve bu, benim yenilgim değil.
Bu, seni unutmayı reddeden kalbimin destanı.
Senin gözlerine yazılmış,
sana rağmen söylenmiş,
ve bir gün sana geri dönecek
kaçınılmaz hakikat.

Çünkü ben seni sevdim.
Ve hâlâ seviyorum.
Öfkemle, acımla, yaralarımla,
ama en çok gözlerinle.
Bütün ihanetine rağmen.
Bütün gidişine rağmen.
Ve her şeye rağmen,
sana rağmen.