Verin memleketimi

Esen rüzgârları
tutup saçlarından savurabilirim bu gece
efkârım bin beşyüz
kuytu yalnızlıkların hatırına
şafağın atmasını bekleyeceğim sabahın ayazında


nerede varsa
öksüzlüğün kıyametinde yalnız ve üşüyen bir çocuk
verin bana...!
ısıtayım usul usul sıcacık yüreğimde


yetmezdi eskiden nefesim
tatmadan sevginin iksirini
şimdi okyanuslar çalkalanır yumruk kadar dünyamda
sevgiye susamışları istiyorum
verin... !
uçurayım yüreğimin kanatlarında


verin bana kınalı elleri toprağa veren anaları
verin... !
ayaklarına kapanayım
tozu olayım yürüdüğü yolların
öpeyim pak alnından
fidanların kök saldığı toprakları


bir araya gelir mi bilmem memleketin iki yakası
gönüller kavrulurken kor alevin bağrında
kim bilir çok derindedir özü sağlam tohumlar
bekleyeceğim umutların yeşerdiği sabahı


verin...!
geri verin bana ayrık otlarından arınmış toprakları
verin...!
Allah aşkına verin...!
yüreğime sığdıracağım öksüz kalmış memleketimi...