Veyl

Veyl!

Su gibi akan gözlerine güvenmiştim
Tamağım oldun.
Veyl! Hercaisin sen!
Zamanı durdurdu hercailiğin
Senden önce bomboş bir kuyuydu kalbim
Fırlattığın aşkın yankısı terennüm etsin isterdim
Dört mevsim! Şahikaları çatlatırcasına
Terennüm etsin kör yalnızlığımda aşkın!
Veyl! Hercaisin sen!

Kokularını bıraksın beşiğime yüreğin
İki adım atmadan yıkılmazdı gururum
Hayallerimde yürümez hasretin sel olur
Ben her gece yine, yeniden ölürüm!
Yağmura düşünce toprak, kopar kıyamet
Bahara sürgünüm!
Veyl! Hercaisin sen!