Vişne Çürüğü

'olması gerektiği gibi
olsaydı her şey eğer;
o zaman mı anlamını giyinirdi dünya'
'hayır'


yüzüme çizilen öfkeye bakma sen
içimde batan güneşleri sor bana
ve ellerinden tuttuğum yaşlı çocuğun derdini
kaç şiire gömdüğüm gözlerinin
kabrini sor mesela
keşifsiz imgelerden konuşalım istersen
sayısız gecelerin yastığıma bıraktığı
gözyaşı kokuları kimindir
sor hadi
sorabilirsen


bildiğin kadar acımazsız değilim ki
dilimde tatsız tuzsuz katıktır hayat
her isyanda kirli yüreğimden taşar karadeniz
bana utancın pembeleşen kırmızısını
bana şahdamarımda ki gel gitleri sor
birde şansıma biriktirdiğim tükürüğü
sor bana irislerimde neden yuvalanır
koyu bir vişne çürüğü


kaç şehirden kaçtığımın merakında
çevremi kuşatan kalabalık sessizliği sor
alnıma konuşlanan celselerinin izdüşümüdür yüzüm
bu yüzdendir belki de
mahkeme duvarlarına dönüşüm
buğdaya ve tuza bandığım yeminlerimi öp
esnek kemiklerimin ucundan çak kibriti
öldüğüm her yıla bölerek ver ateşi
nasılsa
vasatı zaten kırk çöp


'yollar uzun yıllar kısa
yarım asra mediveni dayadık nasılsa
bir yaşamdan bunca 'keşke'ler çıkınca
eyvahların sayısını sor bana'