Viyadük

Elimde bi çanta içinde tüm hayatım

Tam bi viyadüğün ortasındayım

Eril eril akan nehrin üstündeyim

Film şeridi geçiyor ben emniyet şeridindeyim

Ve bi an gözlerimin gamzelerine yaş doldu

Hayırdır ya bana bu kadar ne oldu

Hangi soğuk ayaz yüzüme vurdu

Sanırım yalnızca Dünyanın adaletiydi bu

Kalbimin sol kapakçığından sel bastı

Öncesinde ise durmadan kan aktı

Sonra da ansızın sağına vurup yattı

Dışımda sessizlik, içimde tufandı

Bir yabancı gibi geçtim kendimden

Rüzgâr bile ürktü titreyen elimden

Bir hayal bile kalmadı geçmişimden

Sustum, çünkü söz bitmişti dilimden

Asfalt gibi sertti düşündüklerim

Ne sevda kaldı ne de güldüklerim

Gözümde donmuştu tüm bildiklerim

Bir adım daha atamadım, çöktü dizlerim

Gecenin koynunda bir titreyiş vardı

Her adımda içimden bir parça koptu da

Kendi suretime bile küstü bakışlar

Aynalar bile tanımadı bu yanardağı

Şimdi bir karar kadar sessizim sadece

Sonsuzluğa bakarken içimde bin çete

Bir uçurum kadar dik, bir dua kadar net

Bir kalp kaldı geriye, o da yaralı ve tek