Vücut Olmuş Yalnızlığım

Giriyorum zifiri karanlık odama;
Diziyorum tek tek mumlarımı ve sonra
Çakıyorum yüreğimi, yavaş yavaş aydınlanıyorum
Elimde sigaram her nefesi son nefescesine çekiyorum içime
Oturuyorum soğuk yere,karşımda yalnızlığım katık ediyoruz sensizliği
İkimizde isyanlarda imkansız vuslatlara dair
Yalnızlığım seni tasvir ediyor her baktığımda,vücut oluyor hayaline.
Mumlar eriyor,ömür geçiyor,sensizlik devam ediyor
Bedenim hasretinle kavruluyor
Sonra mumlar bitiyor,odam tekrar karanlık oluyor.
Yalnızlığım ve ben daha da yalnızlaşıyoruz
Artık hayalinde bitiyor,
Sigaramdan son nefesimi alıyor ve
Veda ediyorum yalan dünyama