Vurdular Beni
Bağlanmıs gibiydi ayağım elim
Sanki çarmıhlara gerdiler beni
Gözleri yaş dolu her iki abim
Bu yaşta toprağa verdiler beni
Kalpte vatan aşkı elimde tüfek
Gözümü kırpmadım sabahlara dek
Anam dualarınla beni arza ek
Daha genç fidandım kırdılar beni
Devremin dilinde bitmeyen tevhit
Ben yere düşerken olmuştu şahit
Bağırıp diyorken `Mustafa şehit `
Mehmet`in sırtında gördüler beni
Ben ki bakışları canlar yakandım
Ben ki bir tomurcuk güller kokandım
Aklanıp paklandım ve de yıkandım
Sonra bir bayrağa sardılar beni
Ardımda bıraktım kınalı bir eş
Ben şehidim artık kanımsa güneş
Ocağin yirmisi saat üç kırkbeş
Bir dağın başında vurdular beni
Şimdi selamlıyor ordular beni
azaptar
Şehitlik en büyük mertebelerden biri ki herkese de nasip olmuyor. Güzel bir hece şiiri ile güzel bir anlatım kutlarım Mustafa içtenlikle...😅
Epik şiir!
İçinde kahramanlık öyküleri gizli öbeklerle gelmiş şiir.
Kurgusu etkileyici, ahenkli yapısıyla da okunası nitelikte..
Kutlarım, selamla.