Vurgun

Acı, düşer kerpiç evlere

Umurunda mı çürük raporu alanların

İlk piyon düşer satrançta

Sürüp gider bu oyun

Sandıklar kurulur allı, pullu

Her çobana düşer binlerce, milyonlarca koyun

Ahirette gelirse sorgu melekleri

Yaşarken kıldan incedir boynun

Seni kim anlayacak, senden başka?

Sana sunulan hayatı yaşadın ve öldün, işte sonun

Emek tarlalarında geçim sıkıntısı ve bir gıdım aşkla

Bu uygun senaryoda sömürülmekti nihayet rolün

Kalk ayağa desem de kalkamazsın

Öyleyse sürün, daha da sürün

Hep seni vuracak zira

Seni sömürenlere sıkmadığın kurşun

Düşecek gözlerden bir damla yaş

Yerini alacak anaların ağıdı, umudun

Satrançta kaybedilecek bir tane daha taş

Bir tane

Bir tane daha...

Bir yaprak düşer dalından

Bir ağaç eksilir ormandan öte yandan

Gül düşer mi bundan sonra

Baharlara?

Bunun adı düpedüz vurgun.