Vuslat Ateşi

Gönül bir nehir gibi usul usul sevdiğine akar,
Güneşin yeryüzündeki gölgesine bakar,
Akıl almaz bir derinlik olsa da içinde,
Bazen çok manasız düşünceleri aklına takar...

Nehrin yatağını genişlet biraz,
Sende gülüm artık etme naz,
İmkanı yoktur yoksa kavuşmanın,
İster bağlama çalayım isterse saz..

Bekledikte yoğunlaşır bam telim,
Ateş olmuş yanıyor her yerim,
Sende artık uzat canım elini bana,
Hiç bitmeyecek bir aşka erelim.