Vuslata Beş Kala

Ne derdime derman oldun
Ne de yüzüm güldürdün
Ah ettim öylece kaderime
Sevgiye uzak, hasret kaldım
Hüzünden yelken yapıp,saldım
Kahırla gerçeğim eş oldu
Hep erteler oldum ümitlerimi
Bir başka bahara beklentilerimi
Sana ulaşmak hiç kolay değilken
Zorluklar kamçılıyor yaşantımızı
Gözlerimi kapıyorum
Kemdimde seni düşünmekteyim
Senli sevgine odaklanmış zavallı benliğim
Fırtınalı bir yaşam senle sensizliğim
Baharda kışı yaşıyorum sanki
Üşüyorum sensizlikle tikrek ve ürkek
Tepetaklak olmuş virane hayatım ve sen
Varoşların sessizliğine gömülmüş dünyam
Nerdesin bilemiyorum, hangi derinliğin çıkmazında
Mutluluk ki elbet gelecek seninle, vuslata beş kala...