Ya Perdeler Kalktığında ?

Ne hüzünler yaşadık şu ümitsiz kalpte,
Ne ağlardık zamansız dolunaylarda,
Ne güzeller gördükte bakmadık
Ne seni nede sensizliği arıyoruz kalplerde...

Yürüdüğümüz yol çakıllı düşmemek elde mi?
Belki haykırmak aşkı papatyalara
İncitmek mi her şeyi, kırmak mı kalpleri?
Yoksa durup dinlenmek mi oluklarda...

Bizimkisi tiryakilik bırakamayız,
Aşk şarabı kör etmiş ağlamaz mıyız?
Susmaz mıyız gecenin sabahlarına
Dalıp gitmez miyiz hiç rüyalara...

Unutmak isterdi kalp herşeyi
Bir anda silmek yırtmak atmak herşeyi
Anlamaz kalp düşünceleri
Ağlamak son çare avutmak bizimkisi...

Özlemek mi yoksa sensizlikten mi?
Düşüncelerimiz hep yaslı
Hayat toz pembe sanki...
Ya perdeler kalktığında ?