Yaban İllerde Hayat Müşterek

Yaban illerde gezip aşık,
Olmakta varmış
Dönüp memlekete yıllarca,
Aşk ile yanmakta varmış

Gönüle söz geçmesede elbet
Kader raylarından çıkamıyor hayat
Sallanarakta olsa giderek
Bellki diyorsun başkası olur, hayat müşterek

Gün geliyor takılıyor anılar gözlerine
Acısıyla tatlısıyla yaşlarını çıkartıyor yüzeye
Ağla dostum biz insan değilmiyiz neticede
Ahvalimiz en adilere bile benzemesede

Her yaşın kendi güzelliği var derler
Neden se biz çirkinliği seçiyoruz
Hayat bize gülüp geçerken
Hafiften boynumuzu büküyoruz

Yaşamayı sende öğrendim ben
Ağlamak acı çekmek nedir sen öğrettin
Çok teşekkür ederim beni insan_ı kamil ettin
Eminim sevseydin bu kadar bahtiyar edemezdin

Senden çocuklarım olmadı belki
Belki saramadım doyulası bendini
Hayat dersinin sen oldun bedeli
Hayat acısıyla güzel değilmi

Gözlerini anıyorum bazı huzursuz gecelerde
Tapıyorum beni takmayan bu kahverimsi şeylere
Acaba diyorum kime meyilli gönül denen kahpe
Kahpe diyorum da benden bir parça bir saife

Geleceği karanlık olan insanlarda vardır
Herkez gülemez bilirsin ya dostum
Senin elinde derler herşey son karar
Ya ezersin ya ezilirsin ebede kadar

Şiirde böyledir bir kere okuman yeterlidir aslında
Ama bazı mallar, benim gibi uzatırlar şiiri
Anlamını tadını tuzunu kaçırırlar
Onlar dertleri için şiir yazarlar çünkü

Katil olmamak gönül kırmamakın tek yolu budur
Yazamazsan kırarsın kırarsan ağlarsın
Ağmamamanında tek yolu budur
Seyrekte olsa stres için yazarsın

Hiç bir şey alamaz sinirini yazmak kadar içten
Terapiler bile bir yere kadar gelirken
Gerçeğini yazmasanda rahatlarsın yazarken
Belki kalbindeen belki dahada derinlerinden

Bir şeyler koparmı hiç senden
Yağmurun altında ıslanırken mesela
Mesela bir kızı keserken karanlık sinemada
Ne hoştur değilmi arada sırada ne? gibisinden baksada

Düşünüyorum acep psikolojik romanlar mı yazsam
Beynimin içinden hayellerimin bağrından kopup gelen
Nice şeyler vardır ilgi çeken
Veya bana öyle gelmesi yeter okusun bir kişi daha ne

Önemli olan nedir ki şu hayat felsefemizde
Her türlü düşüncemizin bilinmesi herkezce
Ama ne harika değilmi düşününce
Arşimetin karısı güzel değilsede hala zihinlerde

Romandanda ziyade öyküye yatkın elim
Duramıyorum işte şiir gibi yazıyorum
Çünkü bu benim! özel değilim
Ama emin ol çok farklıyım

Tarifsiz bir farklılık benimkisi aslında
Tüm siyah, uçlu kalemler arasında
Yazamayan tek kalemim ben söylüyorum gururla
Benim farklı olmam bayağı olmamda

Yazarken son kıtamın sondan dördüncü mısrasını
Yine aklıma geldi posedionun mızrağı
Olsaymış zavallı olacakmış bu tanrı
Elinde mızrak belki savaşçı olurdu belki koyun çobanı

Dedimya stres için yazıyorum ben bak bitemedi yine şiir
Gözlerin mi ağrıdı senin, yoksa başını mı unuttun şiirin
Ne fark eder buraya kadar okuduysan sen çook şirinsin
Sabrın sonu zaferdir sanırım sen bu hayatı becereceksin

Ayrıca posedion yine aklımda
Özür dilerim sayın efsane
Niyetin seni incitmek değildi aslında
Biraz nükte olsun biraz kötülük şu şiir bozmasına

Bu kadar, bitti yine pilim şair olarak
Zaten hiç dolmamıştı tam olarak
Ben bir şeyler karalarım genel olarak
Kendine iyi bak insan gibi insan olarak

el_deli
=Masa Başında=