Yağmur

Mahzenin yedi kapısı
Harap
Küf kokulu oymalı sandıkta
Göz nuru
Sıvaları dökülmüş gönlün!

Transit geçiyor aşk
Tekzip ediliyor duygular
Acılar mebzul kambur omzumda
Gözyaşı zerk ediliyor damarlarıma
Çare umularak!

Akları sildim ömürden
Karalara büründü yürek
Karasevdaya eşdeğer alınyazım
Yorgun talihsiz deneylerden
Suskun bülbüller düş kafeslerinde
Güller solgun umut bahçelerinde!

Mahzun bedende vuslat
İmtiyazı tükendi koşullanmaların
Sağır kalp
Kör avuçlar
Dilsiz beden
Kırlaşmış saçlar duvakla ahensiz!

Yokluklara gebe yarınlar
Sahte bekleyişlere ebe içimdeki çocuk
Biliyorum
Bahar gelse de çiçek vermez artık
İçimde kuruyan tutkular!

Aynalar yalandan hüküm giymiş
Ardına gizlendiğim boyalar
Bile yetmiyor kapatmaya can acımı
Yüzümdeki çizgilerde arıyorum
Çıkış yollarını!

Yağmur!
Vurma bizi zamansız
Savunmasız çıktık yola
İki deli aşık
Elele yürümek amacıyla!
Islattın hayallerimizi
Kurutalım derken dibine yaktık sevdayı!