Yağmur

Dışardayım,
Akşam olmak üzere,
Etraf iyice karanlığa büründü.
Ben halen dışarıda,
Sokakladayım.
Koşar adımlarla eve doğru,
Yürümekteyim.
Koşar adımlarla,
Yürüdükçe yol uzamakta.
Yağmur yağıyor,
Olanca hızıyla, sağanak halde.
Saçlardan dökülüyor damlalar,
Giysi oldu sırılsıklam.
Evlerde yanmakta ışıklar.
Bazı evler sıcacık görünümde,
Bacalardan dumanlar çıkmakta,
Belli sobalar yanmakta,
Bense tutulmuşum yağmura,
Caddeler oldu ıslak,
Seller gitmekte,
Giysilerimden sular akmakta,
Zor taşımaktayım,
Yollardan geçen taşıtlar sular fışkırtmada,
Tüm insanlarda var bir telaş,
Kimisi gizlenir,
Saçaklar, ağaçlar altına.
Kimisi koşuyor şemsiye elinde,
Bense sırılsıklam şemsiyesiz,
Yarı koşmakta,
Yar yürümekteyim.
Bir ara düşündüm,
Şimdi sıcacık odamda,
Pencere önüde oturup,
Çayımı içerken ,
Yağmuru seyretseydim,
Kim bilir ne güzel olurdu!
Diyerek düşündüm.
Yinede rahat edemez,
Dışarda yağmura tutulanları,
Çamur badanalı evlerdeki,
Yaşayan fakirleri düşünecektim,
Evlerini sel basarsa,
Sobaları yoksa,
Üşüyerek hastalanacaklar.
Kalbim evde de olsaydım,
Yinede gönlüm şen olmazdı.
Onları düşünerek,
İçin için yanacaktım.