Yağmur

529 kardeşim her geçen saniye ölüme bir adım daha yaklaşırken,yağmur yağıyor bu sabah memleketime!
Her bir damlası yüreğime düşüyor sanki!
Kurşuni bir acı kaplıyor benliğimi!
Biri bağrımı açıp şarjörünü içime boşaltıyor sanki,
Ama ölmüyorum,
Ölmek bu acıdan kurtulmak için yeterliği değil biliyorum!!

Ve yağmur yağıyor bu sabah memleketime!
Her bir damlası yüzüme değiyor sanki,
Ama acıtmıyor!
Yağmura karışan göz taşlarım fark edilmiyor bu kez
Göz yaşlarımla birlikte suskunluğuma olan kızgınlığımı da atabilir miyim içimden,
Hayır!!
Ağlamakta bu acıdan kurtulmak için yeterli değil biliyorum!!


Ve yağmur yağıyor bu sabah memleketime!
Herbir damlası bedenine düşüyor sanki,
Her damla işlediğim bir günah misali sarıyor mu her yanımı,
Yoksa dilimden dökülen bir estağfurullah olup afındırıyor mu beni bilmiyorum!
Ama üşüyorum!
Üşümekte bu acıdan kurtulmak in yeterli değil biliyorum!!

İşte bir nisan bereketi!
Yine rahman sıfatı ile tecelli ediyor rabbim!
Yine rezzak sıfatı ile!
Ve dua ediyorum kalbim ile,
Yarab bu yağmurla beraber islam medeniyetini yağdır tüm dünyaya,
Dillerimizin suskunluğu ile çatlamış yüreklerimizi de ıslat.
Bizlerde baharda canlanan kainat gibi canlanalım,dirilelim
Ve güçlenerek canlanalım!
Seni haykıralım!
Ve dinini tüm dünyaya hakim kılalım!

Gülümseyerek sana kavuşmayı bekleyen kardeşlerim var ya benim.
Bu sabah her damla onlar için edilen bir dua!
Her damla onlar için dökülen gözyaşı!
Ümmetin suskunluğuna gökler bile ağlıyor bu sabah memleketimde!

Ve ben çözemedim ve neye benzeteyim bu yağmuru bilemedim
Penceremin önünde senin sonsuz kudretini izlerken bari birkaç satır yazayım dedim
Suskunluğuma için binlerce kez kızarken kendi kendime,
Yüreğimin en derinliklerinden gelen bir fısıltı dökülüyor dudaklarımdan
Keşke diyorum ölümlerin en şereflisine talip olsaydım
Keşke 530. Da ben olsaydım!!