Yağmur

Bir pazar sabahı Gönül mahzum
Dışarıda Yağmur yağıyor sanki benim için yağıyor
Ve sanki de benim yerime ağlıyor
Gönül mahzumluğunu belli etmesede
Yağmur onun yerine belli ediyor
Sanki yağmur yere değil de gönlüme düşüyor
Yağmur bugün başka yağıyor
Her zamankinden dehşetli
Yağmur bile anlıyor gönlün halinden ama insanoğlu anlamıyor
Yağmur durma devam et
Et ki al bu gönlümün mahsumluğunu
Ve al şu hırçınlığımı Al ki benide götür seninle götürki sende kaybolayım
Dur akma göz yaşlarım bırakta senin yerine yağmurlar aksın
Aksın ki söndürsün bu ateşi gönlümden
Ve yıkasın gönlümü alsın efkarı KALBİMİN...!