Yağmur Artık Yağmayacak

Neydi bunca zaman içimizde taşıdığımız ses
Bastırdığımız yaramız kanamasın diye mi
Susmuştuk yıllarca

Öyle sarıp sarmalayıp
Sol yanımıza sakladığımız sevda
Ölüm kokan günlerin
Kimsesiz çocuğu muydu
Şimdi gözyaşlarına karışan isimler
Getirebilir miydi ilkbaharı

Şimdi
Uzun beyaz bir mevsim başladı
Kan rengi bir ekim sabahında
Oysa
Yağmur yoktu ve güneşliydi hava
Ama soğuktu

Umutsa çoktan çekip gitmişti ülkemden
Gülen gözleriyle masum çocuklar
Uzak resimlere saklanmıştı

Ve
Tanrısız şafakları özlüyordu toprak
Bugünsüz kalırken insanlık
Elleri ay yanığı şiirler
Geçiyordu
Göğün bittiği yerden

Birazdan
En kahredici rengiyle
Çökecek yalnızlık
İsimsiz şehirleri esir alacak
Yalancı şarkılar
Yağmursa artık yağmayacak

Sonra
Susuzluktan çatlayan dudaklarımızla
Susacağız
Yine ölü mevsimler doğuracak
Tarih

Biz
Sadece seyredeceğiz
Geçip giden zamanı
İki damla gözyaşına
Yeğ tutulacak kavga
Unuturken yeryüzü barışı