Yağmur Yağmasın Ki Anam Islanmasın Mezarında

E rişememişken daha gençlik çağına
R ızkını temin için beş çocuğuna ana
İ çine düştüğü hastalığı kan kusa kusa
Ş iltesi sırtında, ekmek ederdi tandırda
K i anamız konulduktan sonra mezara
İ daresi kaldı çocukların ben iş bilmeze
N e inekleri sağabildim ne de koyunları
L eğenler yoğurt, süt doluyken boş kaldı
E ğildi baş, yandı yürek, sel oldu gözümüz
R abbe yakarırken herkes yağmur için aralıksız

K ardeşlerim yağmaması için yakarırdı gece gündüz
U yusun, mezarında ıslanıp üşümesin diye anamız
R ahmet düşmezdi, sanırdık kabul gördü duamız
S enelerce kalkmadı aramızda o sıcacık bağımız
U zak değildi her dokunduğumuz şeydi anamız

B abasızlık, anasızlık nasıl bir şeydir bilir misiniz?
E linize kitap veren olmaz, çocuklar oyuna almaz
L ağlansalar* da üstelik kilitlidir ağzımız açılmaz
G ene de insanlık ölmemiş, ellerimizden tutuluruz
E rişkinler kursunda yarım yamalak geç okutuluruz
L ime lime edilmeden bu bedenler, hayattan aldı haz
İ çtiğimiz su yürüdüğümüz toprak güldürdü yüzümüz

Ş airim demedim ben kimseye, satırlarım derdimiz
A nlımız açık, eksik olsa da cümlelerde harflerimiz
İ ncitmemişiz bir canlıyı, insandır insan keâbemiz
R isklidir hayat, zorluğu neyse ne göğüsleriz biz!

18-11-10
Değerli Şair (Besti Koç'un) Hayat hikayesinden.

*Lağlanmak - Dalga geçmek - Alaya almak.