Yağmura Karışan Mektuplar

Bir gün güneş ölür
Yanmakla ilgili korkularda ölür

Senin yaşadıkların yaşamadıklarına dair
Bu kelimeler kaç dilde yabancı şiire ve gökkuşağına
Sen kaç kez yazdıklarına yanıldın
Yazamadıklarına aktın tunalar boyunca
Hani o tamam vardım işte dediğin anlarda maviye
Kurumuş toprak ve geçmişin fosilleriyle baş başa kaldın
Balık cesetlerine soyundun yüzyıllar boyunca
Kitabelerde gözyaşı damlaları imzalı aşk acılarını bıraktın
Bugün her yeni nesil bu aşk acısının peşinde
Kazılmadık toprak eşelenmedik dün bırakılmadı
Oysa ki bilmezler gözlerin hep gökyüzüne müptelaydı
Başın öne düştüğünde dünyanın dönme hızı düşer
Aşk ekseninden kayardı
Bir yıldız kaysa gecenin matemi yanardı

Bir gün sebepler ölür
Nedenlerle ilgili sorularda sorulmaz

Sen Anadolu toprağı kadar bereketli yürek
Bu kelimeler pamuk ırgatlarının elleri kadar yabancı yaşama
Ve aşk kadar tanıdık yürüdüğün sokaklara
Ben kaç kez buradan geçmiştim
Kaç kez bu anı yaşamıştım soruları meçhulde bırakılmış
Bir tütün kağıdının dudak payında yaşlanılmış
O göç etmiş
Bu geç kalmış ve her olgu köyünün tarihini gömmüş
Kimsesizler mezarlığına
Bir tanıdık sen kalmışsın tüm yaşama yabancı
Ulu çınarların altında bekleyişlerle donatılmış gece gibi
Bir tek sen bırakılmışsın geçmişten iz misali
Şadırvanların etrafında dönen melekler konuşuyor sabahı
Kurtulanı olmamış şafak ayazlarının
Mektupların gömülmüş bakır bir sürahinin kalbine
Ve parmak izlerini öpmüş yediverenler
Kurumuş nehirlerde can alma sebebi olmuşsun sen
Kış gelmiş susma sebebi olmuşsun sen

Bir gün susmalar ölür
Susamaya dair özlemlerde ölür

Boylu boyunca uzanır ceset gibi sevenler
Bir nane kokusunda uyanır bir gün tüm Bedirhanlar
Ve düşerler selamların tomruk tebessümlerinin peşine
Bulduklarında her gülüş sana dönüşür
Gökkuşakları kurtulur sarmallarından
Yağmur damlalarında mektupların okunur
Yalnızlık kurtulur
Aşk dillenir
Mürekkep mavisi bir nehir sonsuzluğunda huzur bulur

Anlamakla yola çıkacak bir gün yolculuklarına tüm martılar
Varacakları yerde sen
Anlamakla yola çıkacak bir gün tüm dervişler
Her dulda gözlerini kapatacak
Anlatacakları aşklarda
Anlamlarda sen olacaksın
Gardiyanlar mahkûmluğundan kurtulacak şiirlerde
Ve her yeni başlangıca senin adın konulacak
Parmaklıkları kırılmış
Terk edilmiş hapishanelerde acı bekleyişler gibi mahkûmluklarda susacak

Bir gün gece gibi karanlık
Geceye süzülen kelimelerde son bulacak

Senin adın uçurum her tarafın boşluk
Düşmekten yana korkuları unutturan bir yanın var yine de
Yüksek dalgalara söz geçiren bakışların
Fırtınalara dostça yanan bir fener gibi yolcularını bekliyorsun
Kaç asi yürek fark etmeden geçti yollarından
Senin yaşadıkların yaşamadıklarına dair
Bir gün ulaşırım kayıp olmuşluğuna
O gün yollar ölür
Yolculuklara dair yorgunluklarda ölür
Sıradanlaşan her cümle mucizeye dönüşür


Bir gün masallar ölür
Gerçeğini anlatır tüm aşklar
Kaf dağlarına ulaşamayan baharlarda ölür...