Yağmurlu Bir Liman Kentiydi Aşk
sağ omuzumda bir ağrı
oksitlendi her yanı sevdamın
pas tutmuştu kurşun yağdıran hava
bir filmde izlemiştim sanırım
her saat yağmurlu bir liman kentiydi aşk
elementler yağıyordu gökyüzünden kapalı dar sokaklara
şimdi hatırladım İngiltere de bir liman kentiydi aşk
ira'nın daha ayak basmadığı topraklardı oralar
ama irlandalı gibi yaşıyordu herkes
tutucu bir o kadar da katolik
gri binalardı en büyük yapısı karanlığın
taş ocaklarından maden ocaklarına uzanan
işçilerdi yorgun akşamları taşıyan
Cezayir türkülerini dinlerlerdi göçmenler
imrenerek karşıdan baktıkları kadındı
göç almamış şehirler
aheste bir bakır tufanıydı
sonradan sıklaşan sağanağa davet
bir filmde izlemiştim, eminim
bakır tufanıyla sağanaklaşan yağmurun
kurşun kurşun süzüldüğü
bir direniş kentiydi Dublin
güneş imparatorluğuna karşı
direnişçilerdi ayakta tutan şehri
hem ağır
hem oksitli
hem tutucu
hem direnişçi
bir o kadar da katolikti hava..!
black_1
Guzeldi! 👍
işçilerin güzel elleri gibi güzel şiiriniz..elleriniz bir işçinin elleri gibi işlemeye devam etsin..
bakır tufanıyla sağanaklaşan yağmurun kurşun kurşun süzüldüğü bir direniş kentiydi Dublin güneş imparatorluğuna karşı direnişçilerdi ayakta tutan şehri
yaşamı sevmektir direniş hatalı hayata
güzeldi, tebriklerimle
Şiirden anladığım: büyük şehirlerin artık kirliliğinden yaşanmaz hale geldiğini, bol güneşli, temiz havalı kırsal alanlara özlemi, anlatıyor gibi geldi bana.
TEBRLİKLER
hem ağır hem oksitli hem tutucu hem direnişçi bir o kadar da katolikti hava
tebriklerimle