Yağmurun Kıyısı
Yağmurun kenarında
Oturdum,seni bekledim.
Seni bekledim.
Gelmeyeceğini bile bile.
Seni bekledim.
Gözlerimde yaşlar.
Cebimde eski aşklardan kalma telaşlar
Düşüncemde sen
Elimde boşluk
Seni bekledim,
Bekleyişlerimde,
Elimdekini harcadım,
Kaybettim.
Seni bulamaya bulamaya,
Bulamamayı öğrendim.
Seni sevmemeyi asla bilemeyeceğim!
Yaşama dört elle sarılmayı senden öğrendim.
Yaşamla ölümün o ince sınırında
Uçurumların o keskin, parlak sınırında
Gülüşlerle, sağanakların
Doğumlarla intiharların
O ince sınırında
Günleri karşılamayı senden öğrendim,
Ağırbaşlı,mütevazi,güngörmüş ev sahibi saflığında..
19 mayıs 1997-Kadıköy
Yağmur gibi akıcı ve duygu yüklüydü teşekkürler şiirin yüreğine....👍👍👍
GÜL-GÜN idi maviliğin esaretinde, Hüzün sakıncağını asmış gözyaşını bulutların nemınde AYDIN b,r dokunuş sol yanının zemherisinde Gülüşü bir meltemdi hayat felsefesinde
.......elem dokunmasın mavi yüreğinize👍👍👍👍👍
" Günleri karşılamayı senden öğrendim, Ağırbaşlı, mütevazi, güngörmüş ev sahibi saflığında.. "
😏
Başlıbaşına şiirdi.😏
Kutlarım.
umudunuz hiç bitmesin şaire.sevgiyle,umutla her daim.güzeldi