Yak Sevinin Işıklarını

Salaş bir düşünüş geziniyor yorgun usumda
Anılarımın suskunluğundan coşkular dökülüyor
Ölüme çeyrek var, yüreğimde hazin bir Fatiha
Kurumuş ovalarımda cirit atıyor mağrur karıncalar
Sana düşler ektim, büyümedi bu aşkın denizinde
Her düş gözyaşıyla büyürmüş, düşünemedim!

Günlerden Pazar, gönlümün kalibresinde unutuluş
Umutlar kaynatıyorum aşkın eskimiş cezvesinde
Üşümüş gölgesinin siperinde ağlıyor bir adam
Sonbahar hazin bir renk kuşağı çiziyor bulutlara
Dikiş tutmaz sevilerin ceplerinde yoksulluk
Her susuşumuzdan mutluluk damlamıyor anla
Yokluğunun karanlığında seni arıyorum nicedir
Sesinin cennetine yürüyorum, yak sevinin ışıklarını!

Acının darağacında soysuz sallanışlarda gözlerim
Ebedi bir sır değil aşk, silinmiş dünler takvimlerden
Her cümle derinimde henüz kaldırılmamış enkaz
Nefesimin yanık şehirlerinde mutsuz çocuklar
Senli duruşmaların mecburi celselerindeyim yar
Ya bu aşkı sil kütüğünden, ya da beni sana ya!