Yakacağım Bu Evi

Hiç ağlamayacağım duvardan indirirken fotoğraflarına.
Hiç acımayacağım asılı gömleklerine, pantolonlarına, kravatlarına.
Madem yoksun yanımda.
Dağıtacağım bu evi.

Hiçbir şeyi saklamayacağım var diye hatırası.
Paramparça edeceğim her şeyi.
Ve o çok sevdiğin gül tablosunu.
Ne varsa atacağım iğneden iğliğe.
Masa, sandalye, kül tablasını, el radyosunu.
Yıkacağım bu evi.

Görünmesin her köşede hayalin.
Gelmesin kokun.
Ve de ayak seslerin.
Ooof ooof Allah kahretsin.
Sanki şimdi sen seslendin.
Yakacağım bu evi.

Madem yoksun yanımda.
Madem gelmeyeceksin artık bu eve.
İçinde ben bile bile.
Ve göz göre göre.
Yakacağım bu evi.

15 Eylül 2010 1214 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (2)
  • 13 yıl önce

    yazdığın dizelerde hiçte kırgın bir cümle yoktu yürekten delice sevgi doluydu bu şiir ta sevenin kendisiydi eline yüreğine sağlik

  • 13 yıl önce

    sitem, öfkeyle yogrulmuş bir şiir olmuş, dizelere vuruyor feryadımız dilerim gerçek hayatta yaşanmaz 😊 tblerrrr