Yakamoz'lar Vururken

Daldım derin göllere feryâd-ı figân hâlim,
Hülyâ ile hayâlin arasında kalmışım.
Sürdün beni çöllere serâbınla hemhâlim,
Gerçekleri beklerken meğer ben aldanmışım.


Yüreğim söz dinlemez meftûn olmuş zâr'ına,
Ömür geçip giderken tâkatım yok yarına.
Yakamozlar vururken aydüşmüş sularına,
Med-cezirler içinde deryâlara dalmışım.


Saçının tellerini kıskanırken sim-ü zer,
Al beni gözlerine makberim olsun o yer.
Billûr pınarlarından ne olur bir yudum ver,
Nemrudun nârındayım alev alev yanmışım.


Belki gelirsin diye yollarına baktım ben,
Vefâsız sevgiliye gözyaşımı döktüm ben.
Yusufun zindânında ne çileler çektim ben,
Demir olsam erirdim kül olup dayanmışım.


Unuttum sanma sakın verilmiş bir sözün var,
Dinmeyen bir sızısın yüreğimde izin var.
Gönül denen aynamda silinmeyen yüzün var,
Mâhcemâlin nûrunu, şûlesini almışım.


Tükensin bitsin artık dostun bana zulümü,
Kavuşmak varsa eğer bekleteyim ölümü.
Seni arasın diye şu yaralı gönlümü,
Zümrüd-ü anka ile Kafdağı'na salmışım.