Yakılan Ağıtlarda Sen Vardın
Uzun gecelerin sabahlarında sen,
Odama çöken ayazlardaydın.
Her gözyaşımın içinde saklıydın,
Derin derin baktığım ufuklarda sen vardın.
Bazen susardım hiç konuşmadan,
İçimde kopan feryatda sen vardın.
Sigaramın dumanında, efkarımda, kısacası
Hasrete dair yakılan ağıtlarda sen vardın.
