Yakın Beni

Yakın Beni
Savurun küllerimi dağlarin doruklarından
Bir isyana çığlık olsun sesim
Hercai ayrılıklara ölüm olsun elim

Yakın beni
Da ağaçlarında sallandırın
Kör kuyularda sorgulayın
Yırtık ceplerimden düşerden düşler
Düşüncelerimi zincire vurun

Yakın beni
Şu elimde ki kalemi mi kırın
İçimde saklı sevdalarda boğun
Yrgun bedenime doğarken güneş
Kör kızıl ateşlerle kurşuna dizin
Her yeni günde yeşeren umutlarımı budayın

Yakın beni
Rüzgarlar götürsün yare küllerimi
Nehirlere atın ummanda kaybolsun sözlerim

Yakın beni
Boğazlayın ayın şavkı vurmadan yüzüme
Tuz basın yaralarıma
Gül suyuya Değil
Kezzaplarla yıkayın beni

Yakın beni
Yeter ki yardan ayrı koymayın beni
Koparın gönül bağlarımı
Paramparça edin duygularımı
Yok edin bütün hayati vurgularımı
Yeter ki yardan ayrı koymayın beni