Yaklaştıkça

bekleniyorsun su dolaşırken mermerin kıyısında
avuçlarına siniyorsun kırılgan
bakıyorsun ve dilsizleşiyorsun
yıllardır çöküyor o
o otlu o ağacından kopuk dallı toprak
ne oldu ki
içine susuyorsun

bekleniyorsun bir yerlerde de değil çok yakınlarındasın
uzansan bulutlanıyorsun
dokunsan hüzünleniyorsun
yüreğinde iki yaprağın milyar kokusu
geriden ama hep geriden
tebessümlerinle unutuluyorsun