Yalan

Yalan!
Yalan dedi adam..
Tüm söylediklerim yalan.
Sen bunca doğru iken , ben sana yakışmam .
Kadın sustu önce.
Tüm kırılmışlıgina rağmen sustu ve düşündü..
Ve soyle dedi: beni yalan bile olsa mutlu ettin ya şimdi hadi tut elimi , sek olsun tüm konuşmalarimiz ve doğruyu içelim kana kana..
Adam düşündü...
Ben sensiz olsaydim ölürdum , ama susma kadınım , kır ,dök, parçala ama susma..
Beni kalleş yalanlarim içinde uykusuz birakma...
Kadın konuştu, madem ki bendesin, ben olacaksin , o halde bu gece öleyim sabah seninle doğayim..
Ve doğrular ile doğdular..
Merhem oldular birbirlerine . .
Aşk ile yoğrulmuş , kocaman bir aşk oldular.
Sevdiler ,seviştıler,karşılıklı mutluluk içinde gülüştüler..
Günler boyunca , aynı güne uyanıp aynı güne aşklarını söylediler..
Ve birgün adam yeniden konuştu..
Yalan ,
Yalan bütün söylediklerin ey kadın, beni sana yakıştıran herşeye koca bir talan..
Kadın şaşırdı ve sustu yine..
Kabul etti evet dedi . .
bütün söylediklerim yalan
Lakin birşey var ki o hep kalbimde kalan ..
Sen bundan sonra ancak bana uzak olacak olan adam .
Sus ve git..
Kendi doğrularına inan ..