Yalan Asklar

Bilmiyorum nasıl nerden başlayayım,
başlangıcı var mıdır bitmiş Askların.
Yazmak istiyorum satır satır anıları
Dayanacak takatim artik kalmadı.

Var mıdır Askı bulup da ebedi ve sonsuz Mutlu olan?
Yaşanır mı her gönülde önce sevinç, sonra hicran üstüne hicran,
Yaşanır mı bu acıyla, harap olmuş gönüller insanlar perişan.
Vicdanlar pas tutmuş, dillerde hep firak hep isyan.

Bende, evet bende sevmiştim hem de ölümüne
ismini yazmadım! Kazıdım adeta Kalbime gönlüme
öyle sevdim öyle sevdim ki, inandım kandım her sözüne
Kıyamaz e bakamazdım doya doya O gül yüzüne

Bir gün hiç beklemeden hiç ummadığım an
Geçti karsıma sanki bir yabancı bir düşman
Özür dilerim ama Ask değilmiş benimkisi
daha iyi daha güzel daha hoş simdi ki.

Gördüm anladım ki her şey yalan bu Dünyada
hiç bir şey kalmaz karşılıksız vururlar bir gün sana da
belki anlar ve hak verirsin sen o zaman bana da
Ama kaybeden hep Ask oluyor, dönüp bir baksana