Yalan Ruhu Öldürür

Yalan riyayı beslerken
ruh milim milim çürür
beden bu azabı yaşarken
mertlik dipsiz kuyuya gömülür
dil bilinmezliği süsleyip bezerken
kulaklar manasızlığa sahiplik eder
dudaklara sahte gülüşler yerleşirken
oysaki yüreği buzkütlesidir
sevdalı sözleri kalemi yazarken
sevdanın derinliğine inmekten korkarlar
popületikmiş gibi dururken
yüzeysel yaşamın ta kendisidirler
bencilliği yavan sözlerine katık ederken
mertlikleri riyayla eşdeğerler
seyyah olup köşebucak gezerlerken
alemi kirli düşleriyle kirletirler
asıl azmaz bal kokmazken
kokarsa yağ kokar
kökünde ayran var bilmezlermi
bunu bir enikonu düşünseler
atalar ne söylediyse boş söylemezken
kof insan içi boş insan derler



unutulan şairr rual


07/08/2010


ANTALYA DAN SELEM VE SEVGİLERİMLE (artık Antalyadan beraber olacağız)