Yalandan da Olsa

Anladım bu benim iradesiz yanım
Bir küçük dalgada kırılır kolum kanadım.
Ne yalanlar kurmuşum, hem kendime hem sana
Anladım ey sevgili, yakışmaz bu hal bana.

Bilirim diyorum ya gerçek
Kaç gün dönümü bulmak istedim
Kendi kendimi şöyle alıp karşıma
Kaç kere kendine gel oğlum dedim.

Olmadı inan olmadı, bu bende kusur ne?
Nasıl çözerim kendimi kendim de.
Biraz zaman ver, inan ki düzelecek, diyeceğim ya
Hayır, sakın inanma; çünkü ben inanmıyorum,
Artık, kendi kendime yaptıklarıma.

Ah bir çıkış arıyorum bir yol gösteren.
Dün gene gittim o deniz kenarına
Şöyle bir baktım vuran dalgaya
Uçan martılara,
Neden dedim bu kof duruş
Neden kendi kendime bu yabancı oluş.

Evet ben unutkan, zayıf, güçsüz biriyim
Kaç defa kedime söz verdiğim yalan
Sözlerimin değerini ortaya koyan
Gene yaptığım,
Yapmadığım hepsi yalan.

Peki bu söylediklerim ne?
Neden günah çıkarıyorum bir sorsana.
Çünkü sevdim ben, sade sevdim
Kuru, yalın, çıplak
Ama sevdim işte be güzelim.
Ne kadar zayıf, ne kadar çarpık olsa da sözlerim,
Gerçekten sevmek bu işte...
Haydi son kez söyle,
Yalandan da olsa bir kerecik sevgilim de.

(Mart 2011 İstanbul)