Yalandan Mutluluklar

boşuna yorulur ten boşuna nefes
geçmişin katil parmakları batmış körpe tenine
her güzel umut ve her özlemin
inatçı damarlarının içinde öfke dolu bir ses
kinini kusacak kurbanı bekler besbelli
kustuğu yer kalbin ortasıdır zehrini
yollar aynı dağlar dereler
biraz yaşlanmış ve yorgun sadece
yollar hep aynı yerden gider
çok giden dönmese de
her durakta durup nefeslen
gölgesine sığındığın ağaçlar bile küskün
üstüne düşen ihanetten
zamanın hengamesinde kaybolur yıllar
hep gördüğün bu gök olacak
bastığın hep aynı toprak
sevgiler biterse rengi değişir dünyanın
mavilikleri sararır semanın yer yer
bulutlar öfke dolar
yağmurlar hüzün
her güzellik yok olur aniden
ağlayarak baksak ne çıkar
masum zamanları ömrün yok artık
rövanşsızdı müsabaka hayatla
bilmeden çıktık ne yazık
ne hazırlık vardı ne imdadına yetişti Hızır
elde avuçta sade bir kase ah
omuzlara çökmüş koca yığınla günah
evet
yerden yok nasip kalplerden merhamet
bari dön de görmesin kimseler
yalandan mutluluklarına devam et