Yalanlar

Yalandan kim ölmüş deyip düzlere,
Kuyruklu yalanlar savurup durdun.
Nasılsa gömülmüş deyip yüzlere,
Sonsuz iftiralar savurup durdun.

Çürümüş beyinler ezbere yürür,
Zalimler hırsını peşinden sürür,
Şaşırtan her halin etrafı bürür,
Ortamı kibrinle kavurup durdun.

Müflis tüccar gibi her şeyi sattın,
Fakir sürünürken yan gelip yattın,
Sen sapı samanın içine kattın,
Dünyanın varını soğurup durdun.

İrtifanı kaybettikçe çıldırıp,
Dürüstlükle yaşayanı yıldırıp,
Kılıf bulup minareyi çaldırıp,
Aklını kil diye yoğurup durdun.

Yol bitti zamanın sonuna geldik,
Özgürlük uğruna dağları deldik,
Kurnazım diyenin aklını çeldik,
Ölmüşü yeniden doğurup durdun.

***
Şiirkolik deki bu 1400 üncü şiirimi bütün Şair, Yazar ve değerli okuyucularımla paylaşmaktan büyük sevinç duyarım.