Yalanlarla Dolu Hayat
Yalanlarla dolu bir hayat.
Sahte yüzlerle
Sahte insanlarla
Sahte sevgilerle dolup taşan
Bir hayat !!!
Yalan kelimesi eksk olmuyor hayatımda.
Herhes yalan söylüyor bana.
Kiminle konustuysam,görüştüysem
Aylar sonra acı gerçekler çıkıyor karşıma.
Böyle olmak zorunda mı?
İnsanlar yalan söylemek zorunda mı?
Birilerini kandırmak.
Bazı kalpleri kırmak.
Bazı insanların hoşuna mı gidiyor?
Kırdıkları kalpler dururken.
Onlar bu olaylara gülüp geçerken.
Bir kerecik olsun kırdıkları insanı düşünmezken.
O kırılan insanlar ne çok acı çekiyor.
Yalanları kendine kabullendirmek için.
Ne çok acı çekiyor o mahçup ve pişman insanlar.
Kırılan bir insan.
Yalan olduğunu öğrendikten sonra ki bir insan
Kendisini avutabilmek için.
Ne çok yalan uydurur kendine.
O bunu bana yapamaz diye
Ne çok geçirir içinden.
Bu aralar en güvendiğim dağlara
Kar yağdı.
Bu aralar sevdiğim,tanıdığım insanlar
Baana hançeri salladı.
Onunlara verdiğim değerin
Karşılığı bu olmamalı.
Seven insanın suçu yok.
Suçu olan sevmeyen insan.
Asıl suçu olan
Bu Kalleşliği yapan insan
Benim bir suçum yok.
Sevdiğim değer verdiğim insanlar
Beni sırtımdan vurmuşlarsa
Bu onların ayıbı
Benim değil.
Gururuna yedirememezliğin sonu
Hep hüsranla ve hep acı gerçeklerle
Son bulmak zorunda mı???
Bir kerecik olsun.
Yenilgiyi kabullenemez mi insanlar?
şiir çok güncel olmuş gerçekten çok doğru ve yerinde bir anlatım...altına gümüş değeri verip gümüşede altın değeri vermek gibi bişey ama şu var insanlar ne ekerse onu biçer sana yapılmak istemeyeni kimseye yapmacaksın felsefem budur.....