Yalanmış Dünya

Sende bırakıp gittin
Aldın ceviz kabuğu doldurmaz sevgini benden
Lağım çukurundan çıkmış sözlerini bıraktın
Ve hiç bakmadın ardına giderken
Evet öğretmen hanım en acı dersini bana verdin
Bitmeye mahkummuş güzel olan
Ve bitmezmiş bu dünyada derdin
Bütün çıplaklığıyla gözlerimin önüne serdin
Yalanmış dünya...

Sende bırakıp gittin
Oysa çocuklarımızın ismi bile belliydi
Kız olursa gül erkek olursa aliydi
Arada senden önce uyanıp
Sana kahvaltılar hazırlayacaktım
Ve bir süre seni uyandırmadan izleyecektim uykundaki güzeli
Uzun uzun kirpiklerinle örülü yüzüne bakacaktım
Hayallerimi de aldın
Gittin gittiğin yollar güne küserken
Sence geç kalınmıştı bence erken
Öğrettin ha seviyor ha sevecek derken
Yalanmış dünya...

Sende bırakıp gittin
Güz soğukları şehri yağmalarken
Gittin ve bakmadın
Ardından bir çift göz ağlarken
Doğrular bırakmadın dünyamda
Artık kimseye inanmak yok yasamda
Ve kimseler olmayacak tasamda
Duygularımı inançlarımı ayak izlerine gömdüm
Öğrettin hoca hanım öğrendim
Yalanmış dünya
Kalana zindan gidene kalanmış dünya...

24 Ağustos 2009 49 şiiri var.
Yorumlar (1)