Yalnız Adam

Öksürük sesi, sigara dumanı, kirli çoraplar...
Duvarda manzara resmi, resimde kış.
Yalnızlık sinmiş saçlarına kadar.
Boş odaları gezen sahipsiz bakış,
İçerde sıcak bir hayal arar.

Bir tuhaf ruhu, o gitti gideli;
Elleri kurumuş, sakalları büyümüş
Biraz yorgun, biraz deli,
Dudakları demir, yüzü gümüş
Kalbi avuçlarında, belli.

Çoktandır bir tas çorba içmedi,
Bir fotoğrafa bakmadı günlerce.
Her düşündüğünde ?Nevin' dedi.
Dilinde daima o iki hece,
Bekledi.

Pencereden baktı arsız karanlığa,
Sonra saatine korkakça.
Durdurdu kanındaki zamanı,
Sonsuz yalnızlığına uzandı
Ve çekti üstüne nisyanı.