Yalnız Kadın

sen gidiyorsun ya;
dünya paramparça
ay batıyor gündüz vakti
güneş doğmuyor
göz kapaklarım açılmaya hasret
ellerim buz kesiyor
senli yürüdüğüm sokaklar kan ağlıyor
kaldırımlar ayağıma takılıyor; düşüyorum..
sen gidiyorsun ya;
şehir buz kesiyor
şehir üşüyor
ben üşüyorum..
ve bütün 'gitme'ler içimde kalıyor
sen gidiyorsun
herkes gidiyor
yalnızlık sıfatım oluyor
yalnız sensiz oluyorum
yalnız sen.