Yalnız Yolcu

Küfürler dikiliyor dudaklarıma
Şarkılar ve şiirler yakılıyor bedenimde
Garip bir devrandır ölüm
Geceleri kapımı çalan
Ve ben hayatın ağır uykusundayım
Lambanın altında yarı üryan



Bir belalı susuzluk karartıyor damarlarımı
Nice çeşmeler, ırmaklar düşümde
Bir çayır gibi, unutulmuşum bir kıyıda
Üşümüşüm
Örtülmemiş üstüm
Değmemişim buna
Boyanıp çiçekler açsa günlüğüm
Dünüm bugünümle barışık değil
Dönse dünüm bugüne


Yalnız bir yolcuyum
Akşamın gölgeleri sarkınca pencerelerden
Yeterince gördüm ;barbarlığı
Yeterince duydum;kent uğultularını
Yeterince bekledim;yaşamın duraklarında
İnceledim uzun uzun;Büyüsünü ,mutluluğun ve mutsuzluğun

Yalnız bir yolcuyum artık
Arzudan,özlemden uzak
Yıldızların bile uyuduğu gecelere gidilmeli
Tanrıçaların beyaz göğüslerini öpüyor karanlık
Siyahın ve beyazın dansı bu..


Söğütler eğiyor omzumun dallarını
Ağlıyorum..
Sulara gelin oldu yıllarım..
Acı,özgürlüğün tadını öğretti bana
Yalnız bir yolcuyum
Çiçekler devşiriyorum
Doğuyorum yeniden
Dalgalar beşiğimi sallayıp duruyor
Yeni yollara,
Yeni yolculuklara..