Yalnızca Bir Ben

Herkes düşman durur şimdi
Alem kindar görünür
Gölgelerden korkuyorum
Gönül ahkam kesilir bana
Telaş keşik misali kapımda
Kemah diklenir senden yana
Yollarım karlı buzlu,yollarım karavana
Dağlarım yol vermiyor,düzleri aşamıyorum
Her bakışta üşüyor,her gülüşte titriyorum
Nidalar boğazımda can atıyor,yutkunurcasına boğuluyorum
Canımda gidiyor ben kalıyorum


Mazi esintilerim düşüyor fikrime
Yaprak gibi avuçlarımda topluyor,rüzgara salıyorum
Alıştım ya koymuyor,zor olmuyor artık
Öyle sarsak,bükük duruşlarım nihayetinde
Öyle soluk,bitik susuşlarım gidişlerinde
Her düşte gidişler seziyorum
Düşlerde gidiyor ben kalıyorum


Sevda gemileri bensiz yollarda
Limanlarda unutuluyorum
Denizlerim sesime ses vermiyor
Ben kendimi dinliyorum
Çığlık atmıyorum,yıldırımlarda çağırmıyorum
Dönmeler naçar ya kendimle bekliyorum
İhtiyaçlar benden uzak,her muhtaç beni arıyor
Fenerler söndü şimdi,ateşim dumanlanıyor
Sularda,okyanuslarda kaçak giden gemiler düşlüyorum
Gemilerde gidiyor ben kalıyorum


Evet
Gidiyor gemiler kalan ne varsa dünden
Sen,sevdam,senli günler gidiyorlar bugünden
O yamalı ömürden gidiyor bütün izler
O mahmur gözlerinden eserlerde gidiyor
Bir ben kalıyorum böyle ortada
Tenhasında sensizliğin, yalnızlıkla baş başa
Bir ben kalıyorum yaşanılan yazılmamış tarihten
Yalnızlıklar gidiyor, tarihten yazılar da gidiyor
Kalan yalnızca bir ben...