Yalnızdılar

Ağzı bayrak yarışı, dili zehirli muska
Bakıyor ki, aynalarda boyu çok sıska
Cüssesi ayrı, yüreği ayrı, bir başka
Varacağı yer aynı... Yalnızdılar.
Güvercinler seslenirken, şadırvanda yağmur
Göğsünde bir yara, aşılması mermer sur
Toz duman ortalık, sanki ağlıyor nur
Bir vakit ki, geldi geçiyor... Yalnızdılar.
Hançer saplanır göğün nice mavisine
Sır yükler gizeminde, tutkulu yıldızlar
Susmuş kitap, nerde kaldın ey hakikat
Mahşere geldin ey yolcu... Yalnızdılar.
Yorgun adam, başında uyuklar baykuş
Anlıyor ki, en zor olanı inanmak, yokuş
Uzaksan, içindeki hakikatten bu küre
Ne kadar yakınmış toprak..yalnızdılar.
Bir ses duyulur, çoktan irkilir nefis
Göz gözü görmez , sürme gibi çekilir sis
Ölümü sever... daha yakın, çorak kis
Beyhude, uzak kaldığın kadar.. yalnızdılar.
Ekilmedi toprak, toprak görmedi saban
İçinde boy verdi, süyüverdi yaban
Neydi gözler, neydi eller..dudaklarda tufan
Gelme üstüme gelme desekte,
Vurulur kement sekte sekte.. yalnızdılar