Yalnızım

Yalnızım

Yaşlar süzülür gözlerimden
Nem bağlamış duvarlar arkasından
Işık görmez, Güneş vurmaz
Perdesiz penceremden
Kimse bilmez
Yüreğim burkuk yanar kor kor
Davetsiz misafir misali
Körükler yalnızlık
Acıyı, dert ve kederi
Bakmayın Aylardan temmuz olduğuna
Her gecem soğuk her gündüzüm yağmurlu
Güneşi gördüğüm mü var
Kara bulutlar sarmış gökyüzüne
Patavatsız düşler
Kimbilir kaç mevsim geldi geçti
Aşksız geçen ömrümden
Siyahtı saçlarım tel tel örgü örgü
Aklara belendi
Hasretin ahenkle çalan nağmeleriyle
Kiraz kadar tatlı idi dudaklarım
Al yanak ortasında
Mutluluk haykırırdı gamzelerim
Eser yok şimdi
O çeşmi siyah gözlerimden
Yılların verdiği yalnızlık
Aldı götürdü beni benden güzelliğimden.
.........
h.evren