Yalnızım

Yalnızım
Binlerce insan içinde
Nimetler içinde
Hep aç gibiyim
Dostlarım birer birer
Terk etti beni
Yaprağı dökülmüş
Ağaç gibiyim
Denizin içinde
Göl kenarında
Bir damla suya
Muhtaç gibiyim
Aklım anlaşsa da
Ruhum anlaşmaz
İçinde durduğu 
Bu bedenimle
Gezerim yollarda
Yalnız derbeder
Yakında gölgemde
Beni terk eder