Yalnızlığa Yataklık Eden Odalar

Aşağı bak oradayım ,sana soluğumu yolladım az önce… Güneşi de getir, Polyanna'yı da arayı soğutmadan…dizimin dibinde soğukkanlılıkla öldürülecek zaman… Hadi çabuk ol bakışlarımdan tut beni asuman…

Yalnızlığa yataklık eden oda sıcaklığındayım

İçim de karanlık

Güneşe tut biraz beni

Kendimi tekrarlamanın sıkıcılığındayım yine

Bildiğin gibi işte asuman

Bu sabahta,

Soğuk sular serptim yüzüme, içime

Tadı, tuzu yoktu çöreklenen zamanın

Tahin helvası yedim şekerli çayla

Ağzım tatlansın diye

İyiyim filan da dedim

Üstümü aradım sonra,

Hiç İstanbul yok

Bir, iki, üçün üçüncüsünü bağırdım

Değişmedi bir şey

Yine de,

Var olduğuma şükrettim çok

İstanbul'a söyle yok yazmasın beni

Deniz de..

Görüyorsun aram açık denizle

Görüşemiyoruz da bir türlü

Gel desem kırmaz beni, göz önüme gelir de,

Ya balıklar n'olacak

Ortancalar sarmış şehri diyorsun

Geriye kalanlar balkon çiçeği

Kırgınım çok zamana

Keşke büyütmeseydi diye beni

Hep aynı arkası yarınlar

Bu böyle ne kadar sürer ki

Karşı kaldırımdan atasım geliyor kendimi

Ne tuhaf…

Dünü canım çok çekiyor

Boşluğunun taklidini yapıyorum tenhalığımda

Yutkunma yerim cam önleri

Günü örtünmek yaptığım,

Uyu uyan arasında

Sabahları iple çekmekten,

Çok yoruluyorum geceleri

İçim geçer diye bekliyorum, geçmiyor

Bilsen …

Nasılda güzel geliyor önceleri

Sonra kaçıyor birden

Yok be asuman,

aşktan bahsetmenin zamanı mı

Ne kokusu var ne gölgesi

Aşk kitap arası çiçeği

Uyku diyorum ben

Zaten aşk an'lamıyor ki beni

Girdiğim kabın şeklini alıyorum anlayacağın asuman, eller çiziyorum ellerime

Kapı kilitlerine diller…ve sevmek kollarımın arasına…fazla bir şey yok tekrarları

Saymazsan…gün iki kişilik, gece tek kişilik yorgan.

suadiyenisanikibinyirmi