Yalnızlığı Giydim

Yalnızlığı giydim ne yakıştı üzerime
Sokaklarına bir kedi gibi indim şehrin
Hüzün ve kederle kol kolayız artık
Bakamıyorum ağır geliyor gözlerin


Dağınık evler gibiyim toparla beni
Ütüsüz her yanım ellerin değsin
Şiir kaplasın gökyüzümüzü
Yine oturalım balkonda yağmur yağsın